Napomena: U toku modelovanja došlo je do određenih korekcija. Ideja o perforaciji pločica je napuštena. Zaključak je da je perforacija suvišna, jer ne postoji mogućnost zadržavanja vode.
Ideja za popločanje je razrađena na proizvoljnom obliku terena i može da se primeni na bilo koji oblik. Kao krajnji produkt ideje dobiće se u određenoj meri ispraćen oblik terena, odnosno “sećanje na teren”. To je posledica uzimanja najoptimalnijeg podužnog preseka kao reference. 1.korak: Uzimanje n broja krivih u dva pravca radi dobijanja presečnih tačaka.Data zakrivljena površ sadrži te krive.
2. korak: Dobijanje najoptimalnije krive (referentne) u podužnom pravcu koja će kasnije predstavljati podužni presek.
3. korak: Ta kriva se proicira na horizontalnu ravan da bi se podelila na jednake delove (promenljiv parametar – broj podela) zatim se dobijene tačke proiciraju nazad na zakrivljenu površ (čiji je podužni presek optimalna kriva) i one predstavljaju pozicije stubića.
4.korak: Meri se rastojanje između tačaka i njihovih projekcija i najveće uzimamo za visinu stubića podkonstrukcije. Poprečni presek stubića uzimamo proizvoljno. 5. korak: Raspoređene stubiće na optimalnoj krivoj multipliciramo po osi (upravnoj na vertikalnu ravan koja sadrži referentnu krivu) proizvoljan broj puta.
6.korak: Donja baza stubića se spušta do nivoa postojećeg terena. 7.korak: Gornje baze se povezuju krivama u oba pravca i polja dobijene mreže predstavljaju donju površinu pločice. 
8. korak: Donju površinu pločice smo ekstrudovali za vrednost koju je moguće menjati i time dobili debljinu pločice.
