Author: Marina Miladinovic

Poslednje što je potrebno uraditi jeste priprema za mašinsko sečenje. Kako bi se mašinski isekao svaki deo, neophodno je zadati putanju po kojoj će se radni element mašine kretati i tako seći deo po deo.

Svakom dobijenom elementu izdvojene su ivice gornje baze elementa i one su podeljene na zadati broj segmenata.

Dobijene tačke pomerene su vertikalno na dole za vrednost jednakoj polovini debljine elementa (to znači da, ako bi se promenila debljina elementa, za šta je mogućnost ostavljena, pomerene tačke će se uvek naći na polovini debljine).

Nakon toga konstruisani su vektori kojima su početne tačke, tačke na sredini debljine elementa, a krajnje tačke, tačke koje se nalaze na ivicama gornje baze elementa. Zatim su ti vektori rotirani oko x-ose za 90 stepeni i oko y-ose za 270 stepeni, kako bi se dobila tri ortogonalna vektora.

Na taj način se svaki element pojedinačno može iseći, a nakon toga i sklopiti krstatsti svod.

Prvi korak u radu bio je merenje mesta na kome će instalacija od stiropora biti postavljena. Na osnovu tih dimenzija, izmodelovna je konstrukcija u Rhinoceros-u.

 

Ideja je da se izmodeluje krstasti svod od elemenata koji će biti mašinski sečeni.

Kako su dimenzije konačne, nacrtan je pravougaonik čija se temena poklapaju sa krajnjim tačkama instalacije i time su dobijene granice instalacije.

U Grasshopperu je prvo izabran iz Rhino-a pravougaonik i on je podeljen na segmente. Segmentima su izabrane krajnje tačke (temena pravougaonika) i od dve dijagonalne stvorena duž. Ta duž je podeljena na dva jednaka dela, kako bi se osiguralo da se teme svoda nalazi tačno na preseku dijagonala pravougaonika. Tačka na polovini duži pomena je vertikalno nagore, ali je tu ostavljena mogućnost stalnog pomeranja i modifikovanja uz pomoć slajdera.

U sledećem koraku povezani su teme pravougaonika i tačka pomerena nagore i time se dobila duž, koja je podeljena na segmente. Tačke te prave trebalo je pomeriti tako da se dobije kriva. To je urađeno preko Bezier grafika, tako da se oblik krive uvek može menjati, a da početna i krajnja tačka ne budu pomerene. Nakon toga, te tačke interpolirane su u krivu.

 

U narednom koraku ta kriva projektovana je na XZ i YZ ravni oko temena pravougaonika u kome počinje kriva. Nakon toga stvorene su površi između krive i njenih projekcija (svaka ponaosob), koje su podeljene na segmente.

 

Da bi se stvorila debljina segmenata, već podeljene površi ekstrudovane su po vertikalnoj osi za određenu vrednost, koju je moguće menjati. Nakon toga, izdvojeni su pojedinačni segmenti.

Nakon toga, početna kriva, kao i njene projekcije, preslikane su oko XZ, odnosno YZ ravni i između njih su stvorene površi, koje su podeljene na isti način kao i prethodne.

Dobijene površi su extrudovane i iz njih su izdovjeni pojedinačni elemnti.

Nakon toga, prvobitne četiri površi rotirane su za 180 stepeni oko XY ravni, nakon čega su extrudovane i iz njih su izdovijeni pojedinačni elementi.